Jandarma’nın Usulsüz Tutanağı İle Mağdur Olan Özbek Kadının Hikayesi
Özbek Kadının Haksız Tutuklanması ve Sınır Dışı Süreci
Yasadışı Tutuklama ve Yanlış Suçlama
Özbek kadın, Türkiye’ye yasal yollarla seyahat ederken, Jandarma tarafından durduruluyor. Jandarma, kadını karakola götürerek bazı evraklar imzalatıyor. Ancak, tercüman olmadığı için kadın, imzaladığı evrakların içeriğini anlamıyor. Evraklar, kadının fuhuş yaptığına dair bir tutanak içeriyor.
YOUTUBE VİDEOSU İLE DE ANLATTIK
Sınır Dışı ve Zorluklar
Bu yanlış suçlamaların sonucunda, kadın geri gönderme merkezine alınıyor ve sonunda ülkesine deport ediliyor. Bu süreç, hem kadının hem de Türkiye’de nişanlısı olan erkeğin hayatını derinden etkiliyor.
Bu ani ve haksız sınır dışı kararı, Özbek kadının hayatında bir yıkıma yol açıyor. Sevgiyle bağlandığı topraklardan koparılmak, hem onun hem de Türkiye’de bıraktığı nişanlısının yüreğinde derin ve onarılmaz yaralar açıyor. Kadının anavatanına dönüşü, sadece coğrafi bir mesafe değil, aynı zamanda sevdiklerinden, umutlarından ve yeni başlangıçlarından kopuşun hüzünlü bir simgesi oluyor.
Aile Birleşimi Hakkı ve Mahkeme Süreci
Vize Reddi ve İlk Mahkeme Kararı
Kadın ve nişanlısı, Özbekistan’da evleniyor ve Türkiye’ye dönüş için başvuruda bulunuyorlar. Ancak, bakanlık vize vermiyor. Bunun üzerine açılan davada, mahkeme aile birleşimi hakkını göz ardı ederek, talepleri reddediyor.
Yerel Mahkeme Jandarma Tutanağının Sahteliğini İncelemiyor
Hakimin rolu muhakame etmektir. Mahkemeler de muhakeme etmek için kurulur. Sahte olduğu açık olan ve usule aykırı bir tutanağın mahkemece değerlendirilmeden doğru kabul edilmesi hukukun üzerine sifon çekilmesidir.
İlk derece mahkemesinin bu yaklaşımı, hukukun temel prensiplerine aykırı bulunuyoruz.
Bu vize reddi kararı ve ardından gelen mahkeme süreci, hukuk bürosu olarak bizim açımızdan ciddi bir hak ihlali olarak değerlendirilmektedir. Mahkeme, aile birleşimi hakkının temel prensiplerini ve insan haklarına dayalı uluslararası standartları göz ardı ederek, adeta bir robot gibi duyarsız ve mekanik bir yargılama süreci izlemiştir.
Mahkeme kararında, insani değerler ve bireysel haklar dikkate alınmamış, adil yargılama ilkeleri ihmal edilmiştir. Bu yaklaşım, yalnızca ilgili bireylerin haklarını ihlal etmekle kalmayıp, aynı zamanda hukukun temel işlevlerini de sorgulatmaktadır. Mahkemenin bu tavrı, yargı mekanizmasının insan odaklı, duyarlı ve adil olması gerektiği yönündeki temel beklentilere ters düşmektedir.
Hukuk bürosu olarak, bu tür bir yargılama anlayışının, hukukun adalet dağıtma rolünü zedelediğine ve bireylerin temel hak ve özgürlüklerini koruma yükümlülüğünü ihlal ettiğine inanıyoruz. Bu durum, hukukun üstünlüğü ve insan haklarına saygı ilkelerinin, modern hukuk sistemlerinde ne kadar hayati önem taşıdığını bir kez daha gözler önüne sermektedir. Bu nedenle, adil yargılanma hakkının korunması ve insan haklarının gözetilmesi gerektiğini vurguluyor ve bu tür ihlallere karşı duruşumuzu sürdürüyoruz.
Hamilelik ve Mahkemenin Tutumu
Dava sürecinde kadının hamile olduğu ortaya çıkıyor. Buna rağmen, mahkeme hamilelik sürecinde de herhangi bir olumlu karar vermeyerek davayı reddediyor. Bu karar, anne ve doğacak çocuğun haklarını göz ardı eden bir durum yaratıyor.
Kadının hamile olduğu durumda, yargılamada özel bir hassasiyet gösterilmesi gerekirken, mahkemenin bu durumu göz ardı etmesi, hukukun koruma altına aldığı aile yapısına ve anne ile çocuğun sağlık ve güvenlik haklarına karşı yapılmış bir ihlaldir. Hamile bir kadının eşinden ayrı kalması ve bu kritik dönemde gerekli desteği alamaması, hem anne hem de doğacak çocuk için ciddi riskler taşımaktadır.
Ayrıca, Türkiye’de yaşayan ve çocuğun babasının, eşinin ve doğacak çocuğunun yanında olma hakkı da bu kararla ihlal edilmiştir. Bu durum, uluslararası hukukta kabul edilen aile birleşimi hakkının temel prensiplerine aykırıdır.
Üst Mahkemenin Adaletli Kararı
İstinaf Mahkemesine Başvuru
Kadın ve eşi, ilk mahkemenin kararını üst mahkemeye taşıyorlar. Üst mahkeme, adaletli bir yaklaşım sergileyerek aile birleşimi hakkını dikkate alıyor.
Aile Birleşimi Hakkının Tanınması
Üst mahkeme, ilk derece mahkemesinin kararını yırtıp atarak, anne ve bebeğin Türkiye’de babalarının yanında yaşama hakkı olduğunu, çocuğun eğitim ve sağlık haklarını da göz önünde bulundurarak hüküm altına alıyor. Bu karar, hukukun ve ailenin birleşme hakkının önemini vurgulayan bir adım olarak görülüyor.
Hukuki Değerlendirme Ankara Bölge İdare Mahkemesi’nin Adaletli Kararı:
Üst Mahkeme, davacının yaşadığı durumu dikkatlice değerlendirerek, adaletli bir karar vermiştir. Mahkeme, Özbekistan uyruklu davacının Türk vatandaşı Emre Öztürk ile evlendiğini ve bu evlilikten müşterek bir çocukları olduğunu göz önünde bulundurmuştur. Özellikle, davacı hakkında daha önce gerçekleşen fuhuş operasyonu ve sınır dışı kararı, evlilik tarihinden önceki bir döneme aittir. Bu bağlamda, üst mahkeme, davacının aile yaşamına saygı hakkının ihlal edildiğini ve aile bütünlüğünün korunmasının önemini vurgulamıştır.
Üst Mahkeme, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 8. maddesi çerçevesinde, aile hayatına saygı hakkının, sadece vatandaşlar tarafından değil, hukuka uygun şekilde ikamet eden yabancılar tarafından oluşturulan aile birliklerini de koruduğunu kabul etmiştir. Ayrıca, AİHM içtihatlarına atıfta bulunarak, sınır dışı etme gibi işlemlerin kişilerin aile hayatına müdahale oluşturduğunu belirtmiştir.
Anayasa Mahkemesi’nin ilgili kararları da bu yönde bir yaklaşım sergilemektedir. Bu kararlar, özellikle aile birleşimi ve aile hayatına saygı hakkının korunmasına vurgu yapmaktadır.
Sonuç olarak, üst mahkemenin bu kararı, davacının aile birleşimi hakkını ve aile yaşamına saygı hakkını koruyan, hukuka uygunluk ve adalet ilkelerine bağlı kalarak verilmiş bir karardır. Bu karar, hukukun temel prensiplerine ve insan haklarına saygılı bir yaklaşımın önemli bir örneğini teşkil etmektedir. Sezgen Hukuk bürosu olarak bu kararı, adil yargılama ilkelerine uygun ve aile bütünlüğüne saygı gösteren bir yaklaşım olarak değerlendiriyoruz ve bu tür adaletli kararların hukuk sistemimizde daha fazla yer bulmasını umut ediyoruz.
